ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ (AP) — Ο Άαρον Γκόρντον δεν ήταν σίγουρος τι να κάνει με τον εαυτό του όταν χτύπησε ο τελευταίος βομβητής.
Η αδρεναλίνη του τον κράτησε στα πόδια του. Κοίταξε γύρω του και έδωσε αγκαλιές και χειραψίες σε μερικούς παίκτες των Λος Άντζελες Λέικερς. Αγκάλιασε τους συμπαίκτες του που ήρθαν από τον πάγκο. Όλα έμοιαζαν σαν ομίχλη, σαν όλοι στο Crypto.com Arena να κινούνταν σε αργή κίνηση. Οι Ντένβερ Νάγκετς μόλις είχαν νικήσει τους Λέικερς με 113-111 για να προκριθούν στους πρώτους τελικούς του NBA στην ιστορία του franchise. Ο Γκόρντον μόλις είχε μπλοκάρει το σουτ του ΛεΜπρόν Τζέιμς που θα ισοφάριζε. Οι φανέλες του τίτλου της Δυτικής Διάσκεψης μοιράζονταν και η τελετή απονομής βρισκόταν βιαστικά.
Το μόνο που μπορούσε να σκεφτεί ο Γκόρντον εκείνη τη στιγμή ήταν… πρέπει να γίνουν περισσότερα.
«Ήμουν σχεδόν σε σοκ λίγο», είπε ο Γκόρντον. «Είπα: «Είμαστε σίγουροι ότι δεν υπάρχει άλλος χρόνος στο ρολόι; Είμαστε σίγουροι ότι δεν έχουμε άλλο τέταρτο να παίξουμε ή άλλο παιχνίδι;». Έτσι είναι σαν, “Ω, όχι, κερδίσαμε. Είναι ώρα να σηκωθώ από εκεί».
Το βράδυ της Δευτέρας, η ομάδα των Νάγκετς που από τη μέρα 1 που χωρίστηκε από την υπόλοιπη Δυτική Περιφέρεια, έσπασε το γυάλινο ταβάνι που της είχαν βάλει όλοι. Αυτή η ομάδα των Nuggets, που χτίστηκε γύρω από τα απίστευτα ταλέντα του Nikola Jokić και του Jamal Murray, έφτασε τελικά στο μέρος για το οποίο μιλούσε ανοιχτά και ασύστολα από την έναρξη της σεζόν.
Αυτή η ομάδα δεν έχει κρύψει τα καλά της. μια ομάδα που ήταν πρωταθλήτρια ή αποτυχία από τη στιγμή που ξεκίνησε το προπονητικό καμπ. Οι Νάγκετς μίλησαν και πολλοί από εμάς αρνηθήκαμε να ακούσουμε. Και ίσως αυτό ήταν για καλό λόγο. Άλλωστε, αυτή η ομάδα των Νάγκετς ηττήθηκε καλά την περασμένη σεζόν στον πρώτο γύρο από τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς. Πριν από δύο χρόνια, το Ντένβερ αποκλείστηκε από τον δεύτερο γύρο από τους Φοίνιξ Σανς. Ο Μάρεϊ δεν συμμετείχε σε καμία από τις δύο σειρές, λόγω ενός σχισμένου ACL που του κόστισε σχεδόν δύο χρόνια. Οι σκεπτικιστές ήταν πάντα εκεί.
Ένα κοινό ρεφρέν ήταν ότι ο Jokić ήταν πολύ επιρρεπής στην άμυνα στην κάλυψη του pick and-roll. Οι Nuggets ήταν πολύ φανταχτεροί, πολύ όμορφοι και όχι αρκετά γενναίοι. Δεν αμύνθηκαν αρκετά. Τι συμβαίνει όταν οι Νάγκετς φτάσουν στη μετά τη σεζόν και αντιμετωπίσουν τον Κέβιν Ντουράντ και τον Ντέβιν Μπούκερ ή τον ΛεΜπρόν ή την πρόκληση στη Δυτική Περιφέρεια που αυτή η ομάδα δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει;
Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της μετα-σεζόν, αυτή η ομάδα του Ντένβερ έπαιξε κάθε κατοχή και στις δύο πλευρές του γηπέδου με σκληρότητα και μια μάρκα στους ώμους της που έδειχνε την πρόθεσή τους να δεχθούν την κριτική και να την επιστρέψουν στους κριτικούς. Όταν οι Νάγκετς νίκησαν τους Λέικερς στο 1ο παιχνίδι, και μια εθνική αφήγηση άφησε να εννοηθεί ότι οι Λέικερς βρήκαν έναν τρόπο να εκμεταλλευτούν το Ντένβερ, ο προπονητής Μάικλ Μαλόουν φρόντισε να το επισημάνει αυτό μετά τον αγώνα 2.
Για το μεγαλύτερο μέρος της postseason, όταν αυτοί οι Νάγκετ ρωτήθηκαν τι έδειχναν στις μάζες μετά από κάθε νίκη, οι Νάγκετς χλεύαζαν και δεν είπαν τίποτα, ρωτώντας τα μέσα ενημέρωσης γιατί δεν έβλεπαν. Κρυμμένοι στα Βραχώδη Όρη, οι Νάγκετς έχουν αλλάξει τόσο σημαντικά από πέρυσι έως αυτή τη σεζόν που δεν έχουν δώσει αρκετή προσοχή εκτός των ντόπιων.
Η προσθήκη του Kentavious Caldwell-Pope επικρίθηκε από αρκετά μέλη των μέσων ενημέρωσης. Η προσθήκη του Bruce Brown δεν θεωρήθηκε ποτέ μια πραγματικά εντυπωσιακή υπογραφή. Draft Christian Braun: Ωραία επιλογή, ωραίος τύπος, αλλά κάνει πραγματικά τη διαφορά σε ένα σενάριο πλέι οφ;
Αυτές οι κινήσεις κατέληξαν να δώσουν στους Nuggets το είδος του πλήρους ρόστερ που ο Jokić και ο Murray δεν είχαν ποτέ γύρω τους. Τους έδωσε αμυντική ικανότητα να απομονώσουν τον Γιόκιτς από τα παιδιά που έρχονταν στο καλάθι μετά την ντρίμπλα. Και αυτά τα παιδιά αποδείχθηκαν επιθετικά εντυπωσιακά σε ένα πλέι οφ. Αλλά το πιο σημαντικό, ο Μάρεϊ επέστρεψε στον Μάρεϊ που ήταν πριν τον τραυματισμό. Και ο Jokić από έναν από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο έγινε σίγουρα ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο.
Αλήθεια. Υπάρχει έστω και αξιόπιστο επιχείρημα για οποιονδήποτε άλλο σε αυτό το σημείο;
«Νομίζω ότι ξεκινά με την πίστη στον εαυτό τους, αλλά μάλλον περισσότερο στη συλλογικότητα», είπε ο Malone. «Έχω δει αυτή την πεποίθηση όλο το χρόνο. Το μάθαμε στα μέσα Δεκεμβρίου, όταν ανεβήκαμε στην πρώτη θέση στη Δυτική Περιφέρεια. Μέσα από τα σκαμπανεβάσματα, δεν χάσαμε ποτέ την πρώτη θέση στη Δύση. Το να νικήσεις αυτήν την ομάδα στους τελικούς της Δυτικής Περιφέρειας και να πάρεις την πρώτη σάρωση στην ιστορία του franchise σημαίνει πολλά. Αλλά μιλάω για 17 παίκτες σε αυτό το αποδυτήριο και μετά για ολόκληρο τον οργανισμό. Δεν είμαστε ικανοποιημένοι. Θα το απολαύσουμε για λίγο και θα είναι μια απίστευτη βόλτα με το αεροπλάνο για το σπίτι. Αλλά έχουμε περισσότερη δουλειά να κάνουμε».
Αυτό που μίλησε πολλά τη Δευτέρα το βράδυ ήταν η δύναμη με την οποία έπαιξε ο Τζέιμς, σκοράροντας 40 πόντους, άρπαξε 10 ριμπάουντ και μοίρασε εννέα ασίστ. Ήταν μια από αυτές τις κλασικές στιγμές των πλέι οφ του ΛεΜπρόν για τις οποίες είναι γνωστός εδώ και δύο δεκαετίες. Χτύπησε τους Νάγκετς με σανό μετά σανό. Σκόραρε κατά βούληση και μετά βρήκε τους συμπαίκτες του όταν οι Νάγκετς άρχισαν να τον διπλασιάζουν. Με απλά λόγια, συγκέντρωσε μια υψηλή απόδοση όλων των εποχών.
Και ο Jokić ταίριαξε.
Σκόραρε 30 πόντους, άρπαξε 14 ριμπάουντ και μοίρασε 13 ασίστ. Σκόραρε τους πόντους της νίκης, περνώντας και προσπερνώντας τον Άντονι Ντέιβις εύκολα στο χρώμα, όπως έκανε κατά βούληση σε κάθε σειρά. Αλλά ήταν κάτι περισσότερο από αυτό με τον Jokić. Ήταν ο αντίκτυπός του. Όσο κι αν ο Τζέιμς έπαιρνε τον αγώνα της Δευτέρας το βράδυ, ο Γιόκιτς ακολούθησε το παράδειγμά του. Κατά τη διάρκεια των 20 χρόνων, όταν ο Τζέιμς αποφασίζει να αφιερώσει μια στιγμή και να το κάνει δικό του, ελάχιστοι ήταν αυτοί που μπορούσαν να τον αρνηθούν και ο Τζόκιτς τα κατάφερε.
Επειδή όσο τέλεια αυτά τα Nuggets είναι χτισμένα γύρω από τον Jokić και τον Murray, ο Jokić έκανε ένα άλλο άλμα και έγινε ο καλύτερος παίκτης στο παιχνίδι είναι αυτό που σημαίνει τόσα πολλά για το Ντένβερ. Ήταν γελοία καλός αυτή τη σεζόν, σχεδόν πέρα από κάθε περιγραφή.
Στους τελικούς του συνεδρίου είχε σχεδόν 28 πόντους μέσο όρο, μαζί με 14,5 ριμπάουντ και 11,8 ασίστ. Κατέστρεψε εντελώς τον Ντέιβις όταν οι Λέικερς χρειάζονταν AD για να παίξουν κοντά στον Τζόκιτς για να έχουν πιθανότητες να κερδίσουν τη σειρά. Ο Γιόκιτς κέρδισε εκείνο το ματς με τόσο μεγάλη διαφορά που έγινε κρατήρας που ακόμη και ο Τζέιμς, κάνοντας ένα τριπλ-νταμπλ σχεδόν 40 πόντων, δεν μπόρεσε να ξεπεράσει. Το ότι ο Jokić σημείωσε το νικητήριο καλάθι της σειράς καθώς πέρασε από τον Davis χρησίμευσε ως δευτερεύουσα σημείωση για το πώς πήγε η σειρά μεταξύ των δύο.
“Νομίζω ότι είσαι χαρούμενος που κέρδισες ένα παιχνίδι και που κέρδισες μια πολύ καλή ομάδα”, είπε ο Jokić. «Νομίζω ότι θα μπορούσε να πάει και με τους δύο τρόπους, κάθε παιχνίδι ήταν τόσο κοντά. Ο καθένας θα μπορούσε να το κερδίσει. Αλλά ήμασταν χαρούμενοι που κερδίσαμε το παιχνίδι και τη σειρά, ειδικά όταν ήμασταν κάτω από 15, να επιστρέψουμε και να κερδίσουμε το παιχνίδι. Υπήρχαν πολλά συναισθήματα».
Αυτοί οι Νάγκετς έχουν επιμείνει ότι η δουλειά τους δεν έχει ολοκληρωθεί. Μάλλον θα κληρώσουν τους Μαϊάμι Χιτ στον τελικό. Οι Heat παίζουν αρκετά καλά ώστε να είναι το καλύτερο τεστ μετά τη σεζόν του Ντένβερ. Αλλά δεν πρέπει να αποκλείσουμε πόσο κυρίαρχοι ήταν οι Nuggets μέχρι αυτό το σημείο. Νίκησαν τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς σε πέντε αγώνες. Κέρδισαν τους Φοίνιξ Σανς σε έξι αγώνες. Το βράδυ της Δευτέρας ολοκλήρωσαν το πρώτο τους σκούπισμα μετά τη σεζόν στην ιστορία του franchise.
Το παράθυρο του Ντένβερ είναι τώρα. Τα αστέρια έχουν ευθυγραμμιστεί με μια ομάδα που έχει κάνει μικρές προσαρμογές, παρέμεινε υπομονετική και οικοδόμησε έναν δεσμό γύρω από τους Jokić, Murray και Malone. Ήταν η καλύτερη ομάδα στη Δυτική Περιφέρεια κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου. Υπήρξαν, μακράν, η καλύτερη ομάδα της μετά τη σεζόν.
Και τώρα, απέχουν τέσσερις νίκες από την επίτευξη του τελικού τους στόχου.
(Κορυφαία φωτογραφία των Ντένβερ Νάγκετς που κέρδισαν τους Τελικούς της Δυτικής Διάσκεψης: Kirby Lee / USA Today)