Μια αναζήτηση για να βρείτε μια συμφωνία πέντε αστέρων σε τιμές δύο αστέρων στην Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ
Αλλά η φήμη της Νοτιοανατολικής Ασίας για φθηνή πολυτέλεια δεν είναι απαραίτητα μύθος, ειδικά σε σύγκριση με άλλους δημοφιλείς προορισμούς. Τον Ιανουάριο, οι μέσες τιμές διανυκτέρευσης ήταν 126 $ στην Μπανγκόκ, σύμφωνα με την STR, μια εταιρεία στοιχείων φιλοξενίας και ανάλυσης, λιγότερο από 151 $ στο Λονδίνο, 391 $ στη Χαβάη και 145 $ στο Τόκιο.
Σε αντίθεση με εκείνα τα άλλα μέρη, «στο μεγαλύτερο μέρος της Ταϊλάνδης, 100 δολάρια τη βραδιά θα σας φέρουν κάτι πολύ, πολύ ωραίο», είπε ο Robert Sukrachand, ένας σχεδιαστής επίπλων που μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Chiang Mai, Ταϊλάνδης και Νέας Υόρκης.
Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν στις χαμηλότερες τιμές στην περιοχή, όπως η τιμή του δολαρίου, το κόστος εργασίας και το χαμηλότερο κόστος ζωής στο μεγαλύτερο μέρος της Νοτιοανατολικής Ασίας σε σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και όπως πολλοί άλλοι τουριστικοί προορισμοί, η προσφορά για τους δυτικούς τουρίστες μπορεί να είναι απρόσιτη για πολλούς ντόπιους.
Για να βρείτε προσφορές, ο Sukrachand λέει ότι θα χρειαστεί να κάνετε κάποια έρευνα για τα τοπικά αγαπημένα και τα πρότυπα τιμολόγησης. Το να έχετε μια βάση για το κόστος των πραγμάτων είναι χρήσιμο για να αξιοποιήσετε στο έπακρο το ταξίδι σας. Η εύρεση χαμηλότερων τιμών συνήθως σημαίνει να ξεφύγετε από την πεπατημένη τουριστική διαδρομή της Πνομ Πενχ ή της Πενάνγκ και να αποφύγετε τα τουκ-τουκ πιο κοντά σε δημοφιλείς ναούς.
Αν θέλετε να κάνετε οικονομία σε ξενοδοχεία, αναζητήστε ένα boutique ακίνητο
Σε ένα πρόσφατο ταξίδι στο Λας Βέγκας, το δωμάτιό μου εκτός strip ξενοδοχείου με πτυσσόμενο ήταν 185 $ ανά διανυκτέρευση. Ένα μήνα πριν από αυτό, πλήρωσα 134 $ για ένα μοτέλ στην Αϊόβα στην άκρη του αυτοκινητόδρομου. Για 10 $ λιγότερο από την τιμή μου στην Αϊόβα, πήρα μια σουίτα με σαλόνι και δύο μπαλκόνια με θέα σε ένα κανάλι στο Siamotif Boutique Hotel στην Μπανγκόκ.
Πήρα τη συμβουλή της Katie Carew, μιας συμβούλου ταξιδιών πολυτελείας στο Travel Edge Network, η οποία μου είπε ότι οι τοπικές μάρκες προσφέρουν καλύτερες προσφορές από τις διεθνείς. Κατέληξα στο Siamotif, ένα παραδοσιακό ταϊλανδέζικο ξύλινο σπίτι με επτά δωμάτια, το καθένα με το δικό του όνομα και μοναδικό σχεδιασμό. Τεχνικά, ήταν ένα ακίνητο τριών αστέρων, αλλά είχε «άριστη» βαθμολογία στην Booking.com. Κάθε πρωί το δωρεάν πρωινό μου ήταν φτιαγμένο από την αρχή. μια ταϊλανδέζικη ομελέτα με κόκκινο κάρυ και κοτόπουλο τη μια μέρα, nam prik ong με ρύζι και λαχανικά την άλλη.
Όταν πρόκειται για ξενοδοχεία στην Μπανγκόκ, είναι μια αγορά αγοραστών. Η χώρα είναι υπερεφοδιασμένη με καταλύματα για ταξιδιώτες και η ξενοδοχειακή βιομηχανία συνεχίζει να επεκτείνεται, σύμφωνα με ανάλυση της ταϊλανδικής τράπεζας Krungsri. Θα μπορούσα να είχα βρει λιγότερο ακριβά ξενοδοχεία, ακόμη και στο κέντρο της πόλης ή σε κομψά πολυώροφα κτίρια με πανοραμική θέα. Πιο ακριβές επιλογές μπορείτε να βρείτε πιο κοντά στα τουριστικά σημεία ενδιαφέροντος, όπως αυξάνονται οι τιμές όσο πλησιάζετε στον Πύργο του Άιφελ στο Παρίσι ή στην παραλία στο Waikiki ή με διεθνείς επωνυμίες.
«Είτε βρίσκεστε στη Νέα Υόρκη, στην Ελβετία ή στο Βιετνάμ, το ξενοδοχείο με την υψηλότερη τιμή έχει σχεδόν την ίδια τιμή σε όλο τον κόσμο», είπε ο Carew.
Στο Βιετνάμ, ήθελα να ξεφύγω ανάμεσα στις νυχτερινές διαδρομές με τρένο από την πόλη Χο Τσι Μινχ στο Ανόι. Θα μπορούσατε να πάτε στο Vedanā Lagoon Resort & Spa κοντά στο Danang, όπου οι βίλες πάνω από το νερό κοστίζουν κάτι περισσότερο από 200 $ τη βραδιά. Αντί να κάνω ψεύτικο μήνα του μέλιτος, πήγα στην αδελφή τους ιδιοκτησία, το Pilgrimage Village Boutique Resort & Spa in Hue. Κατά το check-in, το προσωπικό μου έδωσε ένα επιδόρπιο με ταπιόκα με μπανάνα, ένα φλιτζάνι τσάι τζίντζερ και μια παγωμένη πετσέτα χεριών. Το “Deluxe δίκλινο” δωμάτιό μου, μόλις λίγα βήματα από την πισίνα και το μπαρ της κολύμβησης, ήταν 96 $ και περιλάμβανε πρωινό σε μπουφέ, πρωινό τάι τσι και γιόγκα και ένα κουπόνι σπα 30 λεπτών.
Κάηκα από τις παραπλανητικές φωτογραφίες και τις περιγραφές κάποιων τοπικών ξενοδοχείων. Στο Πουκέτ, το «μπουτίκ ξενοδοχείο» μου με 76 δολάρια τη βραδιά αποδείχτηκε ότι ήταν ένας σκοτεινός τσιμεντένιος κύβος με σκληρό κρεβάτι και όχι με κομψό, μινιμαλιστικό τρόπο. Και στο Ανόι, το «superior δωμάτιο» του ξενοδοχείου μου, των 30 δολαρίων, δεν είχε παράθυρο και ήταν τόσο μικρό που μετά βίας μπορούσα να ανοίξω την πόρτα.
Ο Khoa Nguyen, ο οποίος είναι συνιδιοκτήτης της ταξιδιωτικής εταιρείας Βιετνάμ In Country Tours με τη σύζυγό του, Michelle, λέει ότι τα πολυτελή ξενοδοχεία τα έχουν πάει καλύτερα από άλλα μετά την πανδημία. «Πολλά από τα ξενοδοχεία δύο, τριών και τεσσάρων αστέρων εξακολουθούν να μην ανταποκρίνονται στο έργο τους», είπε ο Nguyen. «Τα πέντε αστέρια είναι πιο αξιόπιστα».
Αναζητήστε τη φροντίδα του εαυτού σας όπου πηγαίνουν οι ντόπιοι
Η ευεξία είναι ακρογωνιαίος λίθος του τουρισμού στη Νοτιοανατολική Ασία, αλλά δεν είναι μόνο για τους τουρίστες. «Το μασάζ δεν είναι πραγματικά πολυτέλεια στην Ταϊλάνδη», είπε ο Sukrachand. «Είναι κάτι που οι άνθρωποι σε όλη τη χώρα, ακόμη και στις αγροτικές περιοχές, έχουν ενσωματώσει στον πολιτισμό τους».
Έκανα απογευματινά μασάζ στην Μπανγκόκ και στο Πουκέτ για να βοηθήσω με το jet lag και να ανακάμψω από γεμάτες μέρες περπάτημα. Αντί να πηγαίνω σε φανταχτερά ξενοδοχεία όπου οι τιμές ήταν παρόμοιες με αυτές που θα έβρισκα στο σπίτι μου στο DC, πήγα σε μικρότερα μέρη που εξυπηρετούσαν τόσο τους ντόπιους όσο και τους τουρίστες. Πλήρωσα 5 $ για ένα μασάζ ποδιών διάρκειας 30 λεπτών, 8 $ για μια ώρα μασάζ και 55 $ για ένα μασάζ με λάδι σώματος σε ένα πιο πολυτελές σπα σε ιδιωτικό δωμάτιο.
Όσο πιο μακριά από τις τουριστικές περιοχές, τόσο καλύτερες είναι οι τιμές. Σε μια αγορά μεταξύ πανεπιστημίου και νοσοκομείου, αγόρασα ένα μανικιούρ και πεντικιούρ 18 $ που ήταν τόσο τέλειο που έπρεπε να γράψω μια κριτική.
Στο Βιετνάμ χρειαζόμουν ένα διαφορετικό είδος σπα μετά από σχεδόν δύο εβδομάδες για φαγητό έξω και ιδρώτας στο πίσω μέρος των μοτοσυκλετών σε πόλεις με υγρασία. Για να αντιμετωπίσω την ακμή μου, έψαξα στο Google Maps για «ιατρικό σπα» στο Ανόι και βρήκα ένα ραντεβού με έναν δερματολόγο την ίδια μέρα. Για 21 $, είχα μια συμβουλή γιατρού, μια νοσοκόμα μου έκανε μια ωριαία θεραπεία που έκανε μασάζ στο πρόσωπό μου με ατμό, έκανε μερικές εξαγωγές πόρων, έβαλα μια παχιά κολλώδη μάσκα και τελείωσε με θεραπεία φωτός LED.
Γεύματα παγκόσμιας κλάσης για λογαριασμό μεσαίου εύρους
Προσγειώθηκα στο Βιετνάμ έτοιμος να φάω, ιδιαίτερα στην πόλη Χο Τσι Μινχ. Ο Βιετναμέζος Αμερικανός συγγραφέας Dan Dao, ο οποίος κατοικεί εκεί, σημείωσε ότι το μόνο μέρος στη λίστα με τα 50 καλύτερα ασιατικά εστιατόρια στο Βιετνάμ είναι η πόλη.
Αυτό το εστιατόριο είναι το Anan, όπου το μενού γευσιγνωσίας 10 πιάτων είναι 100 $, ένα κλάσμα του μενού γευσιγνωσίας 425 $ 10 πιάτων σε ένα άλλο εστιατόριο 50 Best, το SingleThread Farm στην Καλιφόρνια. Ωστόσο, επέλεξα να παραγγείλω από το μενού a la carte. Το περίτεχνο κοκτέιλ τζιν μου, το γυάλινο μπουκάλι μου με ανθρακούχο νερό, τα τρία πιάτα, ο φόρος και η χρέωση υπηρεσιών ανήλθαν συνολικά στα 47 $, μακράν το πιο ακριβό γεύμα μου στο ταξίδι. Το κάλυψα με ένα μεσημεριανό μεσημεριανό 2 $, την επόμενη μέρα.
Ενώ τα πολυτελή εστιατόρια εξυπηρετούν πλούσιους ντόπιους, διεθνείς ταξιδιώτες και εκπατρισμένους, το street food του Βιετνάμ και τα μαγαζιά μαμά και ποπ είναι για όλους, ακόμη και για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα να δειπνήσουν καλύτερα, λέει ο Dao. Θα βρείτε τους πλούσιους της πόλης να τρώνε σε φθηνά μέρη «γιατί η ποιότητα είναι απλώς η καλύτερη για αυτό το είδος φαγητού», είπε.
Ο Dao λέει ότι, όπως και στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχει η αντίληψη στο Βιετνάμ ότι ορισμένα ασιατικά τρόφιμα, όπως το street food, θα πρέπει να είναι φθηνά, γεγονός που μπορεί να περιορίσει τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων. Αλλά στο Βιετνάμ, μπορεί να είναι ευκολότερο να διατηρηθούν οι τιμές χαμηλές όταν οι επιχειρήσεις μπορούν να λειτουργούν από το σπίτι ή χωρίς φυσικό κατάστημα και «το κόστος των αγαθών είναι απλώς χαμηλότερο», είπε ο Dao.
Αφού έφαγα στο Anan, σκέφτηκα να πάω σε βραβευμένα μπαρ όπως το Nhau Nhau ή το Alley, όπου οι τιμές κοκτέιλ κατά μέσο όρο 5-6$. αυτός το ισοδύναμο σε DC θα ήταν $14. Στην Μπανγκόκ, οι τιμές είναι λίγο υψηλότερες στα καλύτερα μπαρ και εστιατόρια της πόλης. «Η σκηνή του φαγητού και των κοκτέιλ στην Μπανγκόκ είναι τώρα εξίσου καλή, αν όχι καλύτερη, από την πόλη της Νέας Υόρκης», είπε ο Sukrachand, τόσο από άποψη σχεδιασμού και ποιότητας, όσο και από την κουζίνα πέρα από το ταϊλανδέζικο φαγητό.
Μπορείτε να περιηγηθείτε στα καλύτερα σημεία κοκτέιλ της πόλης, όπως το Tep Bar και το Tropic City με 12 $ το ποτό. Τα περίτεχνα μενού γευσιγνωσίας στο βραβευμένο με αστέρι Michelin Nahm κοστίζουν μεταξύ $75 και $93. Η μαμά μου και εγώ εξοικονομήσαμε τον λογαριασμό πριν από μερικά χρόνια πηγαίνοντας για μεσημεριανό a la carte. Σε ένα παραλιακό εστιατόριο στο Πουκέτ, είχα ένα καταπληκτικό πιάτο τηγανητά μύδια με γλυκιά σάλτσα τσίλι, ένα τεράστιο κίτρινο κάρυ καβούρι, ρύζι και μπύρα για 22 $. Στο ταϊλανδικό κοινό απέναντι από το διαμέρισμά μου στο DC, τα κάρυ ξεκινούν από 16 $.
Οι ιδιωτικές εκδρομές δεν είναι μόνο για πλούσιους τουρίστες
Ο Σουκράτσαντ μου είπε ότι στην Ταϊλάνδη, “μερικά από τα καλύτερα φαγητά είναι το φθηνότερο φαγητό, αλλά… χωρίς κάποιον να σας δείξει, δεν πρόκειται απαραίτητα να το βρείτε.” Ήταν μια καλή υπενθύμιση να κλείσω μερικές εκδρομές για φαγητό στο ταξίδι μου. Για 25 $, συμμετείχα σε μια ομαδική περιοδεία στο Ανόι και έφαγα νόστιμο φαγητό σε επτά μέρη που δεν θα έβρισκα ποτέ μόνος μου. Για 65 $, έκλεισα μια ιδιωτική περιήγηση μισής ημέρας στο Hue με το Nguyen’s In Country Tours. Τα επιπλέον 40 $ έκαναν την εμπειρία να νιώθω ότι ήταν πάνω από τον βαθμό αμοιβής μου.
Όταν οι πλούσιοι ταξιδεύουν, δεν ταξιδεύουν με τις μάζες. Πηγαίνουν ιδιωτικά: ιδιωτικές βίλες, ιδιωτικοί οδηγοί, ιδιωτικά αεροπλάνα. Ο μέσος ταξιδιώτης μπορεί να το γευτεί αυτό στη Νοτιοανατολική Ασία.
Για 17 $, το ξενοδοχείο μου στην Μπανγκόκ προσφέρθηκε να κανονίσει μια ιδιωτική μεταφορά από το αεροδρόμιο, το είδος όπου ο οδηγός περιμένει στον τερματικό σταθμό με το όνομά σας σε μια πινακίδα και έχει κρύο νερό για εσάς στο αυτοκίνητο. Για 23 $, πήρα ένα μάθημα muay thai στο Πουκέτ με ιδιωτική διδασκαλία. Η ιδιωτική μου περιήγηση στο Hue ήταν 65 $ και περιλάμβανε μεταφορά από και προς το ξενοδοχείο μου, καθώς και δείπνο σε μέρη όπου έτρωγε ο Anthony Bourdain. Δεν ένιωθα τουρίστας. Ένιωσα σαν διασημότητα με φιξέρ.
Όλα αυτά κοστίζουν περισσότερο από τις επιλογές με χαμηλότερη τιμή, αλλά το να πληρώσετε λίγο περισσότερο πήγε πολύ μακριά.